|
1- Nefsi emmare'nin (şerri emreden nefs kademesi) aklanması ve ruhunun 1. gökkatına ulaşması
Tabiyetini tamamlayan salik artık yeni hayatına başlamıştır ancak kendisinde henüz bir değişiklik hissetmez. Nefsi hala eski nefsidir. Hala eskisi gibi talepleri negatif yöndedir, şerleri emretmektedir.
Ancak artık çok büyük bir fark vardır. Kalbin takva kapısı artık açık olduğu için kişi zikir yaptıkça Allah katından inen nurlar kalbe kalıcı olarak yerleşmektedir. ve değişimi sağlayacak olan da budur.
12 / YUSUF - 53 : Ve mâ uberriu nefsî, innen nefse le emmâretun bis sûı illâ mâ rahime rabbî, inne rabbî gafûrun rahîm(rahîmun).
Ve ben, nefsimi ibra edemem (temize çıkaramam). Çünkü nefs, mutlaka sui olanı (şerri, kötülüğü) emreder. Rabbimin Rahîm esmasıyla tecelli ettiği (nefsler) hariç. Muhakkak ki Rabbim, mağfiret edendir (günahları sevaba çevirendir). Rahîm'dir (rahmet nurunu gönderen, rahmetiyle nefsleri tezkiye ve tasfiye edendir).
Kalbe gelen nur birikimi %7 oranına ulaşınca kişi emmare kademesini tamamlar ve kişinin ruhu zemin kattan birinci kata kadar yükselmeye başlar.
|
